BREEK: BMW is niet meer de absolute maatstaf

BMW geldt voor veel van ons toch als de absolute maatstaf. Maar is het merk uit München dat eigenlijk nog wel?

Werp een blik op de parkeerplaats bij autoblog en je ziet dat wij nog wel wat te winnen hebben qua diversiteit en inclusie. Oké, @nicolasr heeft/had een Swasticar en dat tolereren we natuurlijk netjes. Maar voor de rest is collega @Loek de enige die geen BMW heeft of heeft gehad. Logisch ook, met mooie motoren, achterwielaandrijving en ‘sportieve’ rij-eigenschappen is BMW decennialang de maatstaf geweest waar het gaat om prettige auto’s voor de liefhebber.

Maar ja, soms blijft zo’n idee dan nog even leven, terwijl het eigenlijk al niet meer realiteit is. Want ja, we (h)erkennen allemaal de superioriteit van de E30 M3, E39 M5 en E38 Siebener. Maar als je een blik werpt op het huidige gamma, wordt het imago dan nog wel waargemaakt? We bekijken het eens van A tot Z 1 tot 8. Een bloemlezing.

De UKL producten (1, 2 Active Tourer, 2 Gran Coupe, X1, X2)

Van 2004 tot en met 2019 had BMW een unique selling point in het C-segment, namelijk achterwielaandrijving. BMW maakte er dankbaar gebruik van middels pakkende reclameposters. Maar na de tweede generatie Einser was het schluß mit lustig. Tachtig procent van de 1-Serie kopers wist niet eens dat hun auto achterwielaandrijving had, aldus BMW zelf. Tijd voor kostenbesparing dus.

Ook de 2-Serie AT, 2-Serie GC, X1 en X2 zijn in de basis voorwielaangedreven. Het zijn prima auto’s. Maar een Unique Selling Point hebben ze niet. Je kan net zo goed een A3 of A-Klasse kopen. Of eigenlijk ook een Mazda3 of Peugeot 308 wat dat betreft. Het is dat die laatste in de lease niet of nauwelijks goedkoper zijn omdat iedereen een premium badge wil hebben. Maar qua auto an sich…Je maakt geen fout door de BMW te kiezen. Maar je kan ook net zo goed wat anders doen.

De 2-Serie coupé

Dit is waarschijnlijk de BMW die nog het dichtst in de buurt blijft bij het BMW van yesteryear. Compact, RWD, sportief. De auto is een beetje zwaar, maar dat is alles dezer dagen. In Nederland zijn ze wel vrij prijzig. Hierdoor bestaat de opvallende situatie dat de instapmodellen eigenlijk amper verkocht worden. Bijna iedereen die er in Nederland een koopt is een ekte ekte liefhebber en gaat voor de M2. In deze auto vind je nog wel een maatstaf terug (die ook niet echt concurrentie heeft, hoewel een RS3 en A45 daarvoor door zouden kunnen gaan).

De 3-Serie

De BMW 3-Serie was altijd dé absolute maatstaf. Letterlijk de auto die andere fabrikanten erbij haalden om hun auto’s aan te meten. Nog steeds is de 3-Serie heel erg goed. Gelukkig is hier nog wel RWD standaard. Concurrentie heeft de 3-Serie daarmee vooral van de C206 van Mercedes en in theorie de Alfa Romeo Giulia (hoewel die op zijn eind loopt) en de Lexus IS (hoewel niemand die in Europa koopt).

De 3-Serie heeft wel ingeleverd ten opzichte van vroeger. Alleen de dikste versies hebben nog een zes-in-lijn. In Nederland zijn die voor Jan Modaal onbetaalbaar. En zelfs degenen die het wel kunnen dokken, zijn een dief van hun portemonnee als ze de BPM boete betalen. Een C is minimaal net zo goed. Een Giulia eigenlijk beter, maar die koopt niemand. Je zou de 3-Serie nog min of meer de maatstaf kunnen noemen, maar met (veel) minder verschil dan vruuuuger.

De 4-Serie

De 4-Serie is de 3-Serie maar dan met twee deuren. Hiervoor geldt hetzelfde als voor de 3-Serie, alleen dan nog extremer. De 4-Serie heeft echt geen concurrentie meer. Zelfs iets met een FWD basis als de A5 coupé is van de markt verdwenen. Mercedes heeft de CLE. Die is gaver en fraaier, maar een stukje hoger in de markt geplaatst. Maatstaf by default dus.

De 5-Serie

Natuurlijk eigenlijk de reden voor dit artikel. In 1995 kopte Ted Sluymer ‘vergeet de E-Klasse’ toen de E39 op de markt verscheen. En met hooguit een kort intermezzo genaamd de E6x, is dat daarna bijna 30 jaar een waarheid als een koe geweest. De 5-Serie was, zoals onze Zuiderburen dat zeggen, de absolute vedette van het E-Segment. Maar in de nieuwe G60, springt de kostenbesparing je tegemoet.

Daarnaast is de koets niet erg fraai (zeker die van de sedan niet) en de packaging heel slecht. Het laatste ongetwijfeld omdat de 5-Serie zowel met verbrandingsmotoren, als hybride en als vol elektrisch model wordt geleverd. Het is een compromis in alle opzichten en dat is nooit premium. De sedan is 5,06 meter lang. Ter vergelijk; een E38 was 4,99 meter lang.

In tegenstelling tot in andere segmenten heeft BMW hier de pech dat de concurrentie wel goede dingen doet. Ondanks het feit dat Jaguar en Maserati dood zijn geconcurreerd. Als je elektrisch wil is de A6 e-tron op een vlakke achterbank en ook niet het fraaiste dash na een uitstekende Bauhaus blepper met RWD. Als je een ICE wil is de nieuwe E-Klasse een veel fraaier alternatief. Een mispeer van jewelste dus, deze nieuwe Fünfer.

De 7-Serie

In iets minder mate geldt wat voor de 5-Serie geldt ook voor de 7-Serie. Nu heeft de 7-Serie één voordeel. Omdat ‘ie zo enorm groot is, wordt het alleen daarom bijna statig. In een decente kleurstelling heb je bijna de Rolls-Royce vibe. In zwart met een sportpakket heb je echter een foeilelijk mormel gecreëerd. Mercedes heeft het F-segment zodoende weer teruggepakt door gewoon normaal te doen (met de gewone S tenminste, de EQS negeren we even).

De 8-Serie

De 8-Serie is op weg naar de exit, maar heeft voor nu het voordeel dat ‘ie baseert op de vorige 5-Serie. Die was in vrijwel alle opzichten beter dan de huidige. Tevens heeft ook deze auto weinig concurrentie over. Voor wat betreft de coupé heeft Mercedes alleen de CLE in de aanbieding. De C coupé, E coupé en S coupé zijn eruit. Ook de CLS staat niet meer op de kaart om met de 8-Serie Gran Coupe te strijden. En Maserati heeft geen Quattroporte meer in de aanbieding. Als je van opulente weelde en heel veel afschrijven houdt, zou je een 8 kunnen overwegen…In die zin is het wél een waardig opvolger van de vorige 8-Serie (E31).

De X-modellen

Is er dan nog wel íets wat echt boven de concurrentie uitspringt bij BMW? Jazeker, maar daarvoor moet je vooral kijken naar de grotere X-modellen. De X3 is oké, maar moet de GLC minimaal naast zich dulden. Wij zouden stiekem de GLC doen. De X5 is waar BMW echt shinet ten opzichte van de concurrentie. Of je ‘m mooi vindt of niet is een kwestie van smaak, maar qua prijs/rijden/kwaliteit/moderniteit is de X5 meer dan alle andere BMW’s de absolute maatstaf.

Dit komt deels ook omdat de concurrentie zich er in dit segment een beetje makkelijk vanaf maakt door oude meuk steeds weer op te warmen. De kopers die heel veel staal met een premium badge willen, kopen toch wel. Zij zijn dan echter het beste af met een X5. Hetzelfde geldt in het verlengde hiervan (har har) voor de X7. De X6 en XM…bestaan ook nog.

De Z4

De Z4 is net als de 4-Serie inmiddels concurrentieloos. Een klasse lager vind je nog de Mazda MX-5. Een klasse hoger de SL. Verder zijn er bijna geen tweezits roadsters meer op de markt. De MG Cyberster komt qua formaat nog het dichtst in de buurt, maar dat is een EV. Het tekent een beetje de malaise in autoland die nu heerst.

Resumé

Is BMW nog wel de absolute maatstaf? Wat uw trouwe verslaggever betreft niet, of hooguit nog by default. Vooral als je BMW vergelijkt met BMW van tien jaar geleden of twintig jaar geleden niet, toen het merk de concurrentie volledig weg blies. Daarin zit ‘m ook meteen de kneep: in veel segmenten is BMW niet meer zo überlegen als voorheen…maar er is ook niet per se concurrentie die écht de handschoen oppakt en het beter doet.

Als dat dan een keer gebeurt, zoals met de Alfa Romeo Giulia, koopt niemand die auto’s. En voor BMW geldt ook dat auto’s als de 4-Serie en Z4 weinig klanten meer vinden. Er is dus weinig drang en dwang voor BMW om met wereldschokkend goede producten te komen. In theorie ligt er een ideale mogelijkheid voor een kapitaalkrachtige partij om een serie premiumproducten te lanceren. Ik denk dat bijvoorbeeld aan Toyota of Hyundai/KIA. Maar we hebben ook gezien dat pogingen daartoe in het verleden weinig succesvol waren. Voordat je voet aan de grond hebt, ben je miljarden en miljarden verder.

Amerikanen spreken vaak van de malaise era als ze het hebben over musclecars van omstreeks 1973, toen de oliecrisis fabrikanten noopten tot geknepen motoren en kostenbesparing. Het lijkt alsof we nu in zo’n nieuwe malaise era zitten met verstikkende regelgeving en minder bestedingsruimte voor Jan Modaal. Iedereen gaat daarin mee, inclusief BMW. Hopelijk draait het allemaal nog om en worden we niet met zijn allen in een openbaar vervoer sardineblik geduwd. Waarvan akte.