In beeld: auto’s met bijzondere deurgrepen op een rij

Hoe bijzonder kunnen deurgrepen zijn op een auto? In het geval van onder andere deze auto’s, best wel bijzonder.

Auto’s maken meer dan ooit gekke statements qua design. Bijzondere lijnenspellen, verlichting, kleuren, noem het maar op. En soms kan je er ook gek mee doen. Design is immers lekker subjectief, dus wat werkt voor de ene is een gruwel voor de ander. Het zijn allemaal keuzes.

Deurgrepen

Van sommige dingen die ontworpen moeten worden, wil je gewoon dat het werkt. Een stuur, dat is het fijnst als die gewoon rond is. Knipperlichthendels, die zijn het fijnst als ze gewoon aan je stuur hangen. En het onderwerp van vandaag: deurgrepen op de auto. Want hoe je het ook wend of keert: je hebt een deurgreep nodig om in te stappen (we gaan er even vanuit dat je niet Tommy Vercetti of Carl Johnson bent en je een dakloze auto hebt). Dus het is best belangrijk dat zoiets gewoon werkt.

Bijzondere deurgrepen op de auto

Toch kunnen sommige fabrikanten het niet laten om toch een beetje gek te doen met deurgrepen op hun auto. In dit nichelijstje der nichelijstjes duiken we er even in en zoals altijd: we horen graag welke voorbeelden jullie nog zouden toevoegen hieraan. We hebben het zelf gehouden bij verder vrij ‘normale’ auto’s, want supercars doen bijne per definitie gekke dingen met deurgrepen. Al konden we er eentje niet laten. Op alfabetische volgorde:

Alfa Romeo 156

Je kan iets bijzonders met deurgrepen wat op veel auto’s is gebeurd. Namelijk een vijfdeurs auto laten lijken op een driedeurs. De driedeurs auto stierf langzaam uit omdat vijfdeurs net iets praktischer is, maar men houdt vaak wel van de iets simpelere uitstraling van een driedeurs auto.

Een veel gebruikt trucje is het ‘verstoppen’ van de achterste deurgreep. Bovenstaande Toyota C-HR of Renault Clio doen het voor. Op de voordeuren zit een normale deurgreep, maar de achterdeuren hebben de greep achter de zijruiten zitten, verwerkt in de C-stijl. Zo lijkt het alsof de achterdeur geen deurgreep heeft en lijkt de auto driedeurs, maar je verliest niet het praktisch gemak. Dit heeft een nogal stompzinnig nadeel, waarmee we dit artikel zo meteen eindigen.

Eerst even een auto waar het trucje eigenlijk niet perse de illusie opwekt dat de auto minder deuren heeft, omdat Alfa het gebruikte op de door Walter de’Silva ontworpen 156. Zowel de sedan als SW. De deurgreep voor is al een bijzondere zilveren hendel, maar in de achterdeur zit een klein hoekje achter het raam om de achterdeur mee te openen. Om wat accent aan te brengen zit er op de schouderlijn ook nog een bijzondere vouw.

Ford Mustang Mach-E

We wilden clichés voorkomen, zo ook de overspoeling van elektronische deurgrepen op nieuwe auto’s die niet meer de gebruikelijke vormfactor hoeven over te nemen. Deurgrepen worden immers tegenwoordig vaak geïntegreerd in het lijnenspel van de auto voor verbeterde aerodynamica. Uitklappende grepen zijn dan ook niet echt bijzonder meer.

Bij Ford en de Mustang Mach-E gaat het iets anders. Daar zijn helemaal geen overduidelijke deurgrepen te spotten en is de zijkant één stuk doorlopend plaatwerk. Je opent de deur door op een klein knopje op de B-stijl te drukken. De deur gaat dan een stukje open en met een klein vleugeltje eronder kan je hem verder open trekken. Een merkwaardige oplossing.

Lamborghini Miura

Eén supercar moet toch even benoemd worden als het gaat om auto’s met merkwaardige deurgrepen. En dat is de Lamborghini Miura. Sowieso is het Bertone-design een zeer herkenbare supercar geworden, maar de deurgrepen zijn minstens zo briljant.

Achter het zijraam heeft de Miura een koelgat zitten, direct naar de motor. Deze wordt beschermd door horizontaal liggende spijlen. De onderste spijl is zilver en zit naast de ontgrendelknop, en kan dan ook gebruikt worden om de deur te openen. Zo valt het bijna niet op dat er überhaupt een deurknop zit.

Lancia Ypsilon (840)

De illusie van geen deurgrepen creëren is echter niet uniek voor Ford. Lancia deed het al veel eerder met de Ypsilon uit de late jaren ’90. Sowieso een bijzonder ontwerp, maar ook Lancia speelde met het idee om de zijkant helemaal ononderbroken te maken.

De toepassing is eigenlijk heel simpel: het is het trucje wat we eerder besproken met de verborgen deurgrepen voor de achterdeuren, maar dan voor de voordeuren. In de B-stijl zit een zwarte plastic deurgreep die in de zwarte stijl veel beter weg valt dan op het plaatwerk aan de zijkant.

Mazda RX-7 (FD3S)

Als het gaat om auto’s die hun deurgrepen verstoppen om een cleane zijkant te behouden, doet de Mazda RX-7 van de laatste generatie het ook op een cleane manier. De rondingen in de zijkant gaan ononderbroken door en er is geen deurgreep om in de weg te zitten.

Dit omdat deze net als bij de Ypsilon net achter de achterruit zit. In een stuk zwart plastic, zodat het nauwelijks opvalt. Iets functioneels designtechnisch mooi wegwerken, het kan dus wel.

Mercedes G-Klasse (W463)

Even de hele andere kant van het spectrum: bij de Mercedes G-Klasse zijn de deurgrepen juist perfect omdat ze klassiek zijn gebleven. Net als de rest van de G-Klasse, maar Mercedes was erop gebrand dat de deurgrepen authentiek zouden moeten aanvoelen.

Wat dat betekent is dat elke G-Klasse een plastic hendel heeft die op zijn plek blijft. Je opent de deur door het ‘slot’ (die zit niet meer op elke deurhendel) in te drukken en je wordt begroet met een heel fijne robuuste klik. Dat geldt overigens ook voor de deur an sich. Zelfs de carrosseriegeluiden van de G-Klasse zijn origineel gebleven.

MINI Hatch (R5x)

Over het algemeen lijken de deurgrepen van de New MINI’s niet zo spectaculair. Toch zijn ze best goed bedacht. Uiteraard heeft MINI hun best gedaan om de nieuwe versie vol te stoppen met retro-details, en ook de deurgrepen voelen ‘zoals vroegâh’.

Hoe het werkt? Het lijkt op een normale deurgreep, maar het zilveren gedeelte beweegt niet. Daarachter zit de hendel, dus qua functionaliteit werkt ‘ie zoals alle anderen. Een moderne versie van een klassieke oplossing: het is leuk bedacht.

Nissan 350Z (Z33)

Ook de Nissan 350Z is sowieso een fraai ontwerp, los van de leuke details die Nissan toevoegde. En eigenlijk zijn de deurgrepen van de Z niet eens heel bijzonder qua operatie. Het is gewoon een greep zoals we die al jaren kennen, waar je hand onder kan om hem naar je toe te trekken.

De afwerking is dan wel weer uniek. Vergeleken met de meeste deurgrepen uit zijn tijd is hij 180 graden gedraaid en op de rand van de deur geplaatst. En de greep is zilver gemaakt, waardoor deze toch bijzonder oogt op de zijkant van de auto.

Peugeot 807 (of C8, Ulysse en Phedra)

We noemden Rolls-Royce al, want deurgrepen op een auto mooi en uniform maken is het makkelijkst op een auto met normale voordeuren en zelfmoorddeuren achter. Dan zitten de hendels altijd tegenover elkaar. Je hoeft echter geen Rolls-Royce te kopen om een geinige, verrassend gelijke stijlvolle oplossing te hebben. Het enige dat we aan zouden raden is een groot gezin.

Personenbusjes of MPV’s met schuifdeuren hebben vaak ook de hendels aan de voorkant van de deur zitten. Bij het viertal busjes uitgebracht door Peugeot (807), Citroën (C8), Fiat (Ulysse) en Lancia (Phedra) is ook gekozen voor een doorlopende hendel in het zilver, om beide deuren mee te openen.

Renault Twingo (I en II)

Om nou de deurgrepen op de Renault Twingo het hoogtepunt van het design te noemen gaat wat ver, maar het is wel leuk dat over zoiets simpels ook was nagedacht op de benjamin van het merk. En het paste wel in de algehele vormgeving van de auto.

Er zat namelijk achterop de deur een cirkel, met de sluitnaad van de deur om deze op te delen in twee halve cirkels. De helft op de deur liet een holte ontstaan, die op het plaatwerk erachter een inkeping. De plastic hendel om de deur te openen zat hier precies tussen.

Grappig genoeg was de tweede Twingo veel conventioneler, meer een soort kleine Clio dan een op zichzelf staand mini-autootje. Maar: de deurgrepen bleven! En in eigenlijk exact dezelfde vorm. Je zou het bijna kostenbesparing kunnen noemen. Wat het wellicht nog wel is ook.

SEAT Leon (Typ. 1P)

We zouden het nog hebben over auto’s met ‘verborgen’ deurgrepen achter. De auto die dit misschien wel het meest uniek deed, was de SEAT Leon van de tweede generatie. Grappig genoeg weer een ontwerp van Walter de’Silva. Dit was sowieso al een bijzondere auto qua vormgeving, uit de periode dat de’Silva de middenklassers van SEAT tekende. De tweede Leon was altijd een vijfdeurs.

De deurgreep zat niet in het zich, maar zat achter de C-stijl. Omdat je er anders niet bij kan, zit er een holte in het achterste zijruitje. Er moest dus een speciaal stukje glas gevormd worden. En het had als resultaat dat de SEAT Leon altijd leek op een driedeurs.

Nu komt het: SEAT merkte dat dit een probleem werd. Veel mensen letten namelijk enkel op het aantal zichtbare deurgrepen op een auto om in te schatten hoe veel deuren deze heeft. Door het zijn van een hatchback en het tellen van maar één deurgreep aan elke kant, liep en merkbaar aandeel klanten weg bij de Leon omdat ze dachten dat het een driedeurs was, terwijl een vijfdeurs gewenst werd. Dat terwijl de Leon, in tegenstelling tot bijna al zijn rivalen, de enige was die juist NIET als driedeurs bestond. Het zorgde ervoor dat SEAT dit bijzondere designdetail in de ban deed bij de Leon 5F en nooit meer liet terugkeren.

TVR Tuscan

Om te eindigen met een ietwat bekend voorbeeld: de TVR Tuscan. Die zat ook vol met knotsgekke ergonomische beslissingen. Er is geen handboek voor waar alles moet zitten op een auto, maar het is wel fijn als alles ten minste ietwat voorspelbaar ingedeeld is. Dat was in het interieur van de Tuscan überhaupt een ramp, en het had veelal ook geen duidelijk doel. Het zou OCD’ers tot wanhoop drijven.

Maar je kon pas tot wanhoop gedreven worden als je snapte hoe je moest instappen. Want net als eerdere voorbeelden plakte TVR de deurgreep niet overduidelijk op de deur. Bij auto’s als de RX-7 of de 156 is dat op zich geen probleem, want je snapt vrij snel dat de hendel er net boven dan de deurgreep is. Bij TVR werd de deurgreep niet daar naartoe verhuisd, maar naar de spiegel. Er zat onder de spiegel, bijna uit het zicht, een klein knopje die de deur elektronisch opende. Hét voorbeeld van iets makkelijks erg moeilijk maken.

Zoals gezegd, laat eventuele toevoegingen vooral achter in de reacties!