Waarom worden deze Oostblok-auto’s geïmporteerd?

We gaan kijken naar bijzondere, maar toch ook gewone auto’s die in januari op kenteken zijn gezet.

Het is leuk om elke maand een blik te werpen op het RDW-register om te zien welke nieuwe modellen en welke exclusieve bolides op Nederlands kenteken zijn verschenen. Toch landen er ook elke maand wat vreemde vogels in het register. Deze keer een aantal redelijk onbekende modellen, die eigenlijk heel gewoon en goedkoop zijn. 

Daihatsu Mira Walk-through Van

De Daihatsu Mira, zegt je dat wat? Misschien wel als je de naam hoort die we in Nederland gebruikten: de Daihatsu Cuore. Een bekend klein koekblikje dat geproduceerd werd vanaf 1980. In 1986, als onderdeel van de tweede generatie Mira, werd in Japan de ‘Walk-through Van’ geïntroduceerd. Eigenlijk een vierkant hok(je), ideaal als kleine bestelauto in de smalle Japanse straatjes. Via de optionele achterdeuren kon je dus letterlijk door de auto heen lopen!

Het witte exemplaar dat in januari op kenteken is gekomen, is er eentje van de derde serie van de Mira, ook bekend als de L200 serie. Deze werd gemaakt tussen 1990 en 1994, waarbij de Walk-through Van ook een flinke update kreeg.

In het wereldje van leuke Kei cars en JDM-cars is ook zeker plaats voor dergelijke Walk-through Vans. We hebben nog geen foto’s gezien van het Nederlandse exemplaar, maar de kans is best aanwezig dat deze verlaagd is, opvallende velgen heeft, in een mooi kleurtje is gespoten en misschien de wielen wel lekker scheef heeft staan, want ook een flinke ‘negatieve camber’ is geen uitzondering bij de liefhebbers van deze auto’s. 

Talbot Matra Rancho

De kans is best aanwezig dat de Matra Rancho je helemaal niks zegt. Toch is de kans best groot dat je ‘m achteraf gewoon wel kent. Wie is er immers niet groot geworden met Bassie en Adriaan? Nou ja, niet iedereen natuurlijk, maar mocht je Bassie en Adriaan echt niet kennen, dan is er toch ergens in je opvoeding iets misgegaan. Allememaggies zeg!

Tussen 1977 en 1984 werden 56.457 exemplaren van de Matra Rancho gemaakt, ook bekend als de Matra-Simca Rancho en de Talbot-Matra Rancho. Tegenwoordig staan er slechts 51 op Nederlands kenteken, inclusief versies zoals de Rancho X (luxere uitvoering), de Grand Raid (extra bodembescherming, richtlichten en terreinbanden) en de Découvrable (cabrioletachtig met een oplage van ongeveer 200 stuks). 

En de kleur van de auto die in januari geregistreerd werd? Je zit nu vast te denken aan rood met gele stippen, zoals die van Bassie en Adriaan! Maar nee, het laatste exemplaar is gewoon groen.

Daewoo Tico

Daewoo, wie kent het merk nog? Tussen 1995 en 2011 was dit merk in Nederland leverbaar, met modellen zoals de Lanos, de Nexia en de Matiz. Na de overname van GM in 2011 werden de modellen van dat moment voortgezet onder de naam Chevrolet, inclusief het bijbehorende logo.

Het aantal Deawoo’s op gele platen is flink aan het afnemen. Alleen al in januari van dit jaar ging het aantal van 5.980 naar 5.824, een afname van 156 stuks. Toch is iemand erin geslaagd om recent een Daewoo Tico uit 1997 te registeren. Een model dat tussen 1991 en 2001 geproduceerd werd, maar dat nooit in Nederland leverbaar is geweest, ondanks dat er nu drie op kenteken staan. We kennen echter wel de auto waarop dit model gebaseerd is, namelijk de Suzuki Alto. 

Mogelijk is de auto vanuit Oost-Europa naar ons land gekomen, want daar was de auto in die jaren best populair. Mede omdat de auto daar ook geproduceerd werd, in zowel Roemenië als Polen. 

Lada Vesta SW

Als we het toch over Oost-Europa hebben: de Lada Vesta. Sinds 2015 in productie in het Russische Izjevsk en een van de bestverkochte auto’s in Rusland. Toch is het een zeldzaamheid in het RDW-register, want daar vinden we maar zeven exemplaren: vier sedans en drie stationwagens. 

De Vesta werd wel verkocht in landen zoals Duitsland en Oostenrijk, met nieuwprijzen vanaf € 12.490. Door de fantastische BPM-regels in Nederland zou de auto simpelweg veel te duur worden, denk daarbij aan prijzen van ongeveer € 22.000. Logisch dus dat deze auto nooit in Nederland verkocht werd.

ZAZ Vida

Bij de twee voorgaande auto’s is de kans best groot dat ze door vluchtelingen vanuit Oekraïne naar Nederland zijn meegebracht en nu dus op gele platen zijn gezet. Die kans is zelfs nog wat groter bij de ZAZ Vida die op kenteken is gezet.

ZAZ staat voor Zaporozjsky Avtomobileboedivnyj Zavod, oftewel Zaporizja’s Autofabriek, gevestigd in het zuidoosten van Oekraïne. Tussen 1960 en 1994 werden daar maar liefst 3.422.444 auto’s geproduceerd, waarvan er nu slechts vijf op Nederlands kenteken staan. In latere jaren werd de fabriek gebruikt om bestaande modellen van bijvoorbeeld Daewoo/Chevrolet en Opel te assembleren. Zo is de ZAZ Vida die op kenteken gekomen eigenlijk een Daewoo/Chevrolet Kalos, maar dan met een ZAZ logo. Bijzonder dus, maar eigenlijk ook heel gewoon.

Mega Tjaffer

Het Franse bedrijf Aixam, bekend van verschillende brommobielen, kwam in 1992 met het automerk Mega. Het eerste project was de Mega Track, een supersportwagen uitgerust met een Mercedes 6-liter V12 die 400 pk leverde. De auto was echter een stapje te ‘mega’: 2.280 kilo, ruim 5 meter lang en 2,22 meter breed. In combinatie met een prijskaartje die je eerder op een Ferrari zou verwachten was het resultaat snel duidelijk: het werd een mislukking waardoor uiteindelijk maar vijf of zes exemplaren verkocht zijn.

Een tweede project van Mega was de Tjaffer, in het buitenland bekend als de Mega Club, Cabriolet en Ranch. Meerdere namen, aangezien het een modulaire en eigenwijze funcar was die simpel kon worden omgebouwd tot pick-up, break, coupé of cabriolet. Standaard werd de auto geleverd zonder deuren en dak, maar je kon de andere delen erbij kopen om de auto zelf te kunnen verbouwen.

De auto was gebaseerd op de Citroën AX, vandaar dat eigenaren van de Mega Tjaffer ook welkom zijn bij de Nederlandse AX club. Voor de motor kon je kiezen tussen een 1.1 of 1.4 liter benzinemotor, of een dieselmotor met een inhoud van 1.4 of 1.5 liter. De auto kostte tussen de € 12.000 en € 18.600, afhankelijk van de motor en exclusief de optionele onderdelen om de auto te kunnen verbouwen. De productie liep tot 1998, waarbij ongeveer 150 stuks naar Nederland kwamen. Zo’n 78 staat er nu op kenteken, de meesten uitgevoerd met de kleine 1.1 liter benzinemotor. De laatste aanwinst betreft echter een blauw exemplaar met de 1.4 liter dieselmotor. 

De naam Tjaffer was trouwens bedacht door de Nederlandse importeur van de Mega, Jaap van den Broek. Blijkbaar was het in zijn familie de gewoonte om het kloven van hout te omschrijven als ‘tjaffen’. En zo ontstond dus de naam Tjaffer. Waarvan akte.

Dit was een bijdrage van Edvar van Daalen

Bekijk ook onze eerdere artikelen over de nieuwe modellen en de exoten die in januari op kenteken verschenen!